WAY issue 56 – ชายกลม

.

ภาพปก: อนุช ยนตมุติ

At first sight
WAY#56

นานมาแล้ว ก่อนการเกิดของประเทศเฟซบุ๊ค เรายังมีสิ่งที่เรียกกันว่า เว็บบอร์ด
เว็บบอร์ดเป็นกระดานกลางที่ใครจะเขียนอะไรก็ได้ สิ่งที่ปรากฏบนกระดานก็แล้วแต่ว่ามันเป็นบอร์ดของที่ไหน
บังเอิญว่าเจ้าบอร์ดที่เรากำลังกล่าวถึงนี้ เป็นสถานที่รวมหมู่ของชนกลุ่มหนึ่งที่มีบุคลิกลักษณะรวมหมู่คือ ‘อย่ามาเอาสาระกะกูน่ะ’
กระทู้ที่ฮอตฮิตติดลมบน ทะลุ 100 reply จะเป็นประเภทที่มีหัวข้อไปทาง หางไปทาง ประมาณ พี่คะ หนูอยากหาพี่ติว แต่คำตอบ เป็น เฮ้ย ติ้ว น้องน่ารักคนนี้เค้าเรียกหาน่ะ และจบด้วยมหกรรมหลีเด็กสาว ขอเบอร์หน่อยครับ ไม่เอาเบอว่ารักแถบน้าาาา เพราะมันดูจะเร็วไปสำหรับพี่ อะไรทำนองนั้น

แต่นานๆ ที จะมีบทบันทึกความรู้สึก สั้นบ้างยาวบ้าง บางทีเป็นเสี้ยวอารมณ์ (นับว่ากล้ามาก ที่เผยความอ่อนไหวให้เห็น จนเหล่ามนุษย์ตลกทำตัวไม่ถูก ว่าจะซึ้งคล้อยตามไปกะมันเป็นการประชด หรือจะเล่นมุกทะลึ่งเบรกอารมณ์ดี…)
และผู้กล้าที่เรากำลังกล่าวถึงนี้ มีนามแฝงว่า นิ้ ว ก ล ม
ในเว็บบอร์ดเล็กๆ แห่งนั้น เราจะพบข้อเขียนของเขาอย่างสม่ำเสมอ แต่ไม่ปรากฏสิ่งที่เฉียดใกล้คำว่า ‘แฟนคลับ’ เลยสักนิด

สิบกว่าปีผ่านไปไวเหมือนโกหก ตัวอักษรทีเล่นทีจริงของเขาที่แทบจะเป็นของแปลกประหลาดจากสภาพแวดล้อม คงไม่มีวันนี้ ถ้าไม่ดื้อเขียนอยู่เรื่อยๆ อย่างไม่สะทกสะท้านในวันนั้น (555)

ที่เล่ามาไม่ใช่อะไรหรอก มันคล้ายๆ ฉากแฟลชแบ็คสั้นๆ ในห้วงความคิด ขณะที่เขากำลังจรดปากกาเซ็นหนังสือ ให้กับนักอ่านร่วมพัน
(โดยมากเป็นเด็กสาว และอาจอยากให้ช่วยติววิชา) ที่ดาหน้ากันเข้ามาด้วยแววตาวิบวับ.